Wsteczna Delta Świny to stanowiący fragment Zalewu Szczecińskiego obszar ponad 3000 ha płytkich wód, wysepek, szuwarów. To unikalny w skali kraju archipelag wodno-błotnych wysp poprzecinanych cieśninami i kanałami. Oryginalne nazwy poszczególnych wysp, np.: Zajęcze Łęgi, Wydrza Kępa, Koński Smug, Warnie kępy, Trzcińce, Gęsia Kępa, Wielki Krzek czy Karsiborska Kępa mają pochodzenie historyczne.Delta Świny to jedno z ważniejszych naturalnych siedlisk ptaków w Polsce. Na tym terenie stwierdzono występowanie około 240 gatunków ptaków, tym 160 gatunków, które odbywają tu lęgi. Gnieździ się tu 1% polskiej populacji lęgowej bielika.Ze względu na wyjątkowe walory przyrodnicze Delta Świny wraz z resztą obszaru ujścia Odry została w 1993 roku uznana przez Międzynarodowe Towarzystwo Przyjaciół Przyrody „Krajobrazem Roku 1993/94”Karsibór (do 1945 niem. Kaseburg t. Caseburg) – wyspa na Zalewie Szczecińskim, w Polsce w województwie zachodniopomorskim w powiecie grodzkim Świnoujście.Z cyklu „Najlepsze wycieczki„
Leży w północnej części Zalewu, na południe od wyspy Wolin, od której oddzielona jest Starą Świną. Wyspa powstała w latach 1874-1880 przez przekopanie południowo-wschodniego fragmentu wyspy Uznam Kanałem Piastowskim, który skrócił drogę wodną ze Świnoujścia do Szczecina.
Wyspa ma około 14 km² powierzchni. Są to głównie równiny zajęte przez uprawy rolne. W zachodniej części pokrywają ją Lasy Karsiborskie (pow. ok. 4 km²) [potrzebne źródło]. Od południa otoczona jest wodami Zalewu Szczecińskiego. Na północy granicę Karsiboru stanowią ramiona Starej Świny – Rzecki Nurt i Młyńska Toń. Na wschód rozciąga się kraina ponad 40 wysp wstecznej delty Świny, z których większe to Warne Kępy, Wielki Krzek i Karsiborska Kępa.
Nazwa wyspy pochodzi od nazwy wsi (obecnie dzielnicy Świnoujścia) – Karsiboru. Jest to bardzo stara pomorska nazwa. W pomorskim języku „karś”, „karśniawy” znaczy „lewy”, co obecnie możemy tłumaczyć jako „bór po lewej stronie.Przytór (do 1945 niem. Pritter) – część miasta Świnoujścia, stanowiące część Osiedla Przytór-Łunowo; dawna wieś rybacko-letniskowa, od 1960 w granicach miasta. Położona we wschodniej części miasta na wyspie Wolin (Półwysep Przytorski), około 7 km na południowy wschód od centrum miasta, przy drodze krajowej nr 93, nad kanałem Wielka Struga, rozlewisk Świny Wolińskiego Parku Narodowego. Przytór zamieszkuje około 800 mieszkańców Na początku XIX wieku Przytór był największą wiejską osada powiatu. W ówczesnej wsi mieszkało 1068 osób tj. 200 rodzin. W tym czasie znaczny był połów ryb, zwłaszcza węgorzy. Wielu młodych ludzi ze wsi podejmowało prace na morzu w roli jungów lub marynarza, do czego zachęcały przedsiębiorstwa żeglugowe w Świnoujściu i Szczecinie. We wsi znajduje się gotycki zabytkowy kościół parafialny Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1895 roku, z wieżą o wysokości 43 m. Stoi na miejscu wcześniejszej budowli ryglowej. Obok kościoła rośnie pomnik przyrody dąb „Szyper”, o obwodzie 295 cm W Przytorze oraz w pobliskim lesie na północnym zachodzie, na rozległym obszarze, ruiny schronów baterii Goeben, ciężkiej artylerii nadbrzeżnej, z okresu II wojny światowej.
[LBSP id=2042]
