Świnoujska latarnia morska po raz pierwszy swoim światłem rozbłysła 1 grudnia 1857 roku.
Sama budowa trwała niespełna trzy lata począwszy od 1854 roku, fundamenty posadowiono na wbitych w grunt palach, by zapewnić odpowiednią stabilność całej konstrukcji. Wieżę latarni osadzono w dwukondygnacyjnym budynku, który pełnił funkcje mieszkalne dla latarników i ich rodzin. Sama wieża miała przekrój ośmiokątny, który okazał się mało trafionym pomysłem. Dodatkowo jako pokrycia użyto cegły licówki o marnej jakości. W krótkim czasie okazało się, że latarnia silnie niszczeje w wyniku działania warunków atmosferycznych. Pierwsze prace remontowe przeprowadzono już kilka lat po jej uruchomieniu. Gruntowna przebudowa miała natomiast miejsce w latach 1902-1903. Zmieniono wówczas pokrycie lica budowli i zmieniono jej kształt na cylindryczny.
Dziś jest niewątpliwie wizytówką Świnoujścia oraz jedną z największych atrakcji turystycznych na polskim wybrzeżu. Wysoka na 68 metrów, licząca ponad 300 krętych schodów jest najwyższą latarnią nie tylko naszego wybrzeża, ale również najwyższą na Bałtyku oraz jedną z najwyższych na świecie.
Po zakończeniu w 2000 roku generalnego remontu trwającego od listopada 1998 roku, latarnia po wielu latach została ponownie udostępniona do zwiedzania. Obecnie przeżywa swój wielki renesans, oprócz tego jest teraz dostępne na wspomnianym budynku.. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu Pana Józefa Cięciela przewodniczącego Oddziału Terenowego Stowarzyszenia Miłośników Latarni Morskich oraz pomagającej mu Pani Ani Olejniczak funkcjonuje dziś utworzone w przyległym do latarni budynku muzeum.
Historia latarnictwa morskiego w Świnoujściu sięga XII wieku, kiedy to rolę latarni pełniło olbrzymie ognisko 
palone na wzniesieniu. Usytuowane w Chorzelinie, osadzie położonej na północ od Warszowa, wskazywało drogę żeglarzom i kupcom wolińskim. ówczesna droga morska wiodąca od Bałtyku przez rzekę Świnę (środkowe ujście Odry) oddzielała leżące obok siebie wyspy Uznam i Wolin. Przesmykami Świny wiodła do portu macierzystego w Wolinie.
Ze względu na trudne warunki nawigacyjne na Odrze, na południe od Świnoujścia, latarnia oprócz światła białego emituje także światło czerwone. Od 1958 roku pełni rolę radiolatarni. Wysyła sygnał rozpoznawczy „SW” wg alfabetu Morse’a.
Muzeum na Latarni czynne jest codziennie i przez cały rok w 
godzinach od 10.00 do 18.00. Obejrzeć można mnóstwo ciekawostek. Między innymi strój nurka ważący 70 kg z butlami po 12 kg każda czy też żarówkę z latarni o mocy 4.200 W. Przed wejściem do budynku stoją stare łodzie rybackie.
Na Latarnię dotrzeć można drogą morską, korzystając z oferty statków wycieczkowych pływających codziennie w sezonie letnim. Bilety można zakupić w kasie na nabrzeżu w dniu rejsu lub na pokładzie jednostki. Nawet jeśli wynająłeś apartament lub hotel w dzielnicy nadmorskiej po przeprawieniu się do dzielnicy Warszów możesz wybrać się na pieszo lub autobusem miejskim odchodzącym z nabrzeża Warszów, podziwiając po drodze drogę prowadzącą na plażę i Latarnię, przy okazji z bliska zobaczyć osławiony gazoport, czyli terminal morski LNG.
Godziny odjazdu autobusu z przystanku Dworzec PKP na Latarnię Morską (Linia nr1):
– aktualny rozkład na stronie Komunikacji Autobusowej S.A.
